πεντεκαιτριακοντούτης

-ες, Α αυτός που έχει ηλικία τριάντα πέντε ετών.

[ΕΤΥΜΟΛ. < φρ. πέντε καί τριάκοντα «τριάντα πέντε» + -ετης (< ἔτος), με συναίρεση τού ληκτικού -α- τού α' συνθετικού και τού αρκτικού -ε- τού β' συνθετικού (πρβλ. ογδοηκοντ-ούτης)].